شایداصلا تنهایی به وجود آمده تا ما انسان ها بدانیم چی هستیم…
اینکه یک روز را در اختیار خودمان باشیم،آنقدر بی مقصد یک مسیر اشتباه را طی نکنیم
اینکه بنشینیم و واقعا بفهمیم چه مرگمان است،
به کجا میخواهیم برویم؟!همه این آدم ها انگار آمده اند که چیزی بشوند
صبح،روز،شب تلاش میکنند و به این فکر میکنند که چیزی بشوند،
اما انگار هیچ کس قرار نیست به جایی برود
هیچ کس قرار نیست چیزی بشود
فقط آمده ایم که خودمان باشیم و روزی زیر خاک بپوسیم،
میدانی شاید باید دیگر آنقدر کلمات را سرت فریاد نزنم خودت روزی میفهمی که هیچ چیز آن قدرهاهم دردناک و جدی نیست!
اصلا هیچ معنی برای غم،درد،رنج وجود ندارد
همه این ها را خودمان ساخته ایم و پرو بال داده ایم.
انسان آزاد به دنیا آمده،آزاد هم خاک میشود و میمیرد!