جنون زندگی

و زندگی و کارهایی که برای خودت انجام میدهی بایدروحت را تازه کنند

اگر اینگونه خیال کنی که در دنیای تو هیچ کس غیر از خودت حضور ندارد و این تنها تو هستی که همه چیز را خلق میکنی آن وقت دیگر دنیایت به جایی بدیل میشود که با دستان خودت خلق شده،

و هرانسانی باید این هنر را بیاموزد که دنیایش را به گونه ای خلق کند که ارزش زیستن و آنگاه مردن را داشته باشد،

همه ما آمده ایم که دنیای خودمان را تغییر بدهیم،

عشق بورزیم و دنیای دیگران را به جایی بهتر بدیل کنیم.

اگر همه ما انسان ها هر صبح تنها همین کار را وظیفه خود بدانیم،آن وقت دیگر هیچ کس در جهان پیدا نخواهد شد که از ظلم و نفرت حرفی بزند،

آن وقت دنیایمان به جایی بدیل میشود که همه قلب ها به گونه ای بهم گره خورده که هیچ کس این حق را به خودش نمیدهد به دیگری تنفر یا کینه بورزد.

کاش هرروز صبح همه ما آدم ها زندگیمان را اینگونه آغاز میکردیم که گویا هیچ چیز دیگری جز عشق و زیستن وجود ندارد!

و تنها راه بقا و زیستن آدمی که به وجودش انگیزه بدهد

عشق ورزیدن است،عشق به موجودی دیگر یا چیزی

آدمی از عشق بی پایان زاده شده و برای مردن هم به عشقی عظیم نیاز دارد

و همواره روزی را میبینم که جهانمان آنقدر از عشق مملو شود که دیگر واژه هایی مانند نفرت و ناامیدی معنایی پوچ داشته باشند