متن و نوشته زیبای گذر عمر

با سرعت هر چه تمام تر روزها را سپری می کنیم.

روزها از پس روزها می گذرند وما حتی گذر لحظه به لحظه آن ها را متوجه نمی شویم .

کودکی را با تمام شور و هیجاناتش می گذرانیم.

با شیطنت ها ی کودکانه اش که پر است از لبخند های از ته دل و روزهایی که بزرگترین غصه آن نخریدن عروسکی ست که آن زمان می تواند تمام دنیای یک کودک باشد.

پس از آن که به نوجوانی می رسیم روزگارمان پر می شود از هیاهو هایی که چه بسا سال ها بعد که به آن ها فکر کنیم خنده دار ترین و بی ارزش ترین مسائل به نظرمان بیاید.

نوجوانی هم برای خودش شوروشوقی دارد،شیطنت هایی دارد.

عشق در یک نگاه هایی که شاید اکثرشان به آدم های معروفی ختم شود که در آن زمان وقتی که آن ها را می بینیم دل در دلمان نباشد.

شاید بعد از گذر سال ها این هم برایمان جزئی از خاطرات شیرین نوجوانی باشد.

آخرین دوره یی که می توانم درباره آن بنویسم دوره جوانی ست .

دوره ایی متناقض که هم شیرینی دارد و هم تلخی،هم شادی دارد و هم ناراحتی،هم خوشی دارد و هم ناخوشی.

عشق هایی دارد که شاید سال ها بعد که به آن ها بنگری دیگر مانند نوجوانی لبخند که نزنی هیچ، دچار ناراحتی هایی فراگیر شوی.

یاد آدم هایی که تا به همیشه در ذهنت می مانند چه از روی عشق وچه بسا بالاتر از آن تنفر.

نمیدانم شاید هم در آینده که بخواهم در باره جوانی بنویسم باز هم آن را با لبخند و به شیرینی یاد کنم.